ಜನಹಿತ(?!) ಪರಮಾಣು ಒಪ್ಪಂದ ಮತ್ತು ನಾವು!

ಅಂತೂ ಈ ಅಮೇರಿಕಾ-ಭಾರತದ ನಡುವಿನ ಪರಮಾಣು (ಜನಹಿತ) ಒಪ್ಪಂದ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಸಂಚಲನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿ ಕ್ಷಣಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಇಡೀ ದೇಶವನ್ನು ಉದ್ವೇಗದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕಾತರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಚುನಾವಣಾ ಭೂತ ಧುತ್ತನೇ ಎದುರಾಗದಂತೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವಂತಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿಯಾಗಲೀ, ಲೋಕ ವಿನಾಶಕ್ಕಾಗಿಯಾಗಲೀ ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆ ಜ್ಞಾನ ಯಾರ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದು ಇದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ತತ್ವ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿರಬಹುದು. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಪರಮಾಣು ವಿಜ್ಞಾನ ಕೂಡಾ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಪರಮಾಣು ಸಂಬಂಧೀ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ (ಮಿಲಿಟರಿ) ಒಪ್ಪಂದವೆಂದೂ, ಜನ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಯ (ಸಿವಿಲಿಯನ್) ಅಣು ಒಪ್ಪಂದಗಳೆಂದೂ ವಿಂಗಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ನಾನು ಇದನ್ನು ಜನಹಿತ ಅಣು ಒಪ್ಪಂದವೆಂದು ಕರೆದಿದ್ದೇನೆ.

ಏನಿದು ಈ ಒಪ್ಪಂದ? ಇದರಲ್ಲಿನ ಅನುಕೂಲ/ಪ್ರತಿಕೂಲಗಳೇನು? ನಿಮ್ಮ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳೇನು ಎಂದು ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಓದುಗ ಮಿತ್ರ ಅನಿಲ್ ಕೇಳಿ ಬರೆದಿದ್ದರು. ಈ ವಿಷಯವಾಗಿ ಕಳೆದ ವಾರವೇ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಮೀನು ಹಿಡಿಯುವಾಟ "ಬರ್ತಾ" ಎಂಬ ಚಂಡಮಾರುತ ತಟ್ಟುವ ಶಂಕೆಯಿಂದ ಹೊಯ್ದಾಡಿ, ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ಸ್ಯಕನ್ಯೆಯರಂತಿರುವ ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕಾದ ಸ್ಪಾನಿಷ್ ಸುಂದರಿಯರ ನಡುವೆ ತೊಯ್ದಾಡಿಸಿ, ಮೈಯಾಮಿ ದಡಕ್ಕೆ ಎಸೆದಿತ್ತು! ಆ ತೊಯ್ದಾಟದ ಹಸಿ(ಬಿಸಿ)ಯನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಒಂದು ವಾರದ ರಜೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು. ನೀವುಗಳು ಇದನ್ನರಿತು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತೀರೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಇರಲಿ, ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ಕುರಿತು ನಮ್ಮ ನಾಯಕರುಗಳು, ಎಡ-ಬಲ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು, ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು....ಎಲ್ಲಾ ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವ ಮುನ್ನ ಈ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿರುವ ಕಟ್ಟಳೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಅವಲೋಕಿಸೋಣ. ಇದರಲ್ಲಿರುವ ಕಟ್ಟಳೆಗಳು,

೧. ಭಾರತವು ’ಇಂಟರ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಅಟಾಮಿಕ್ ಎನರ್ಜಿ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ (ಐ.ಎ.ಇ.ಎ)’ನ ಪರಿವೀಕ್ಷಕರುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಜನಹಿತ ಪರಮಾಣು ಕೇಂದ್ರಗಳ ಪರಿವೀಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ತೆರೆದಿಡಬೇಕು. ಅಂದಹಾಗೆ ಈ ಐ.ಎ.ಇ.ಎ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆ. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡು ಅಣು ವಿಕಿರಣ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಜನಹಿತದ್ದಾಗಿವೆಯೆಂದೂ, ಈ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಪರಿವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ತೆರೆದಿಡುವುದಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಮುಂದೆ ತಾನು ಕಟ್ಟಬಹುದಾದ ಯಾವುದೇ ಜನಹಿತ ಪರಮಾಣು ವಿಕಿರಣ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಈ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಪರಿವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ತೆರೆದಿಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ. ಭಾರತವು ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೊದಲು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಿರುವ ಅಣು ವಿಕಿರಣ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಈ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಒಳಪಡುವುದಿಲ್ಲ.

೨. ಭಾರತವು ಮೇಲಿನ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸೇಫ್ಟಿ ಪರೀವೀಕ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲು ಒಪ್ಪಿದೆ.

೩. ಭಾರತ ತನ್ನ ತತ್ಕಾಲಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸಿರುವ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಯಥಾರೀತಿ ತತ್ಕಾಲವಾಗಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸಿರುತ್ತದೆ.

೪. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗಬಹುದಾದ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುವುದನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸುವ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಲು ಅಮೇರಿಕಾದೊಂದಿಗೆ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.

೫. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಪರಮಾಣು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನಾಗಲೀ, ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನಾಗಲಿ ಇತರೆ ಪರಮಾಣು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಲೀ ಮಾರುವುದಾಗಲೀ ಮಾಡಬಾರದು.

೬. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಪರಮಾಣು ವಿಕಿರಣ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಮತ್ತು ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಕಾಂಟ್ರ್‍ಯಾಕ್ಟ್ ಅನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾ ಕಂಪೆನಿಗಳಿಗೆ ಕೂಡ ಕೊಡಬೇಕು.

೭. ಅಮೇರಿಕಾವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಉಭಯ-ಬಳಕೆಯ ಪರಮಾಣು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಯಂತ್ರ, ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ.

ಈ ಉಭಯ-ಬಳಕೆಯ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಭಾರತವು ಯುರೇನಿಯಮ್ ಅನ್ನು ವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸಿಬಹುದು ಅಥವಾ ಪ್ಲುಟೋನಿಯಮ್ ಅನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಿ ಪರಮಾಣು ಅಸ್ತ್ರಗಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಅವಶ್ಯಕ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ತಯಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಈ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಭಾರೀ ವಿರೋಧವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಇದರಿಂದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಆಗುವ ಉಪಯೋಗಗಳು ಪರಮಾಣು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಉಪಕರಣ, ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಲಭ್ಯವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅಂತರ್ರಾಷ್ಟ್ರ್‍ಈಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮಾನ್ಯತೆ ದೊರಕುತ್ತದೆ. ಈ ಒಪ್ಪಂದವು ಭಾರತ ತನ್ನ ಪರಮಾಣು ಅಸ್ತ್ರಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಎಂದು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ಅಂತರ್ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಲಯದಲ್ಲಿ ವಿರೋಧಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ ಈ ಒಪ್ಪಂದವು ಭಾರೀ ಭಾರತ ಪರವಾಗಿದೆಯೆಂದೂ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ವಿರೋಧಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಚೀನಾವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಬೇಕೆಂಬ ಒಂದೇ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅಮೇರಿಕಾವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಭಾರೀ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಸಲ್ಲ ಎಂದೂ ಕೂಡ ವಿರೋಧಗಳು ಅಂತರ್ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಲಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿವೆ.

ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪಾರ್ಟಿಗಳು ಪರಸ್ಪರ ರದ್ದು ಮಾಡಬಹುದಾದಂತಹ ರದ್ದತಿ ಅವಕಾಶ ಕೂಡಾ ಇದರಲ್ಲಿ ಇದೆ.

ಇನ್ನು ಅಂತರ್ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಿಂದ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಪರಿಧಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಬರೋಣ. ಈ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ಈಗ ಇದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಏಕೆಂದು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಅರ್ಥವಾಗಬಲ್ಲುದೇ ಆಗಿದೆ. ತಾವು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗೆ ಹೆಸರು ತಂದುಕೊಟ್ಟರೆ ಹೇಗೆ ಎಂಬುದು ಬಿಜೆಪಿಯ ಕೊರಗು. ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು, ವಿಶ್ವಾದ್ಯಾಂತ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಏನಾಗಿದ್ದಾವೆಂದು ಕೊಂಚ ದೃಷ್ಟಿ ಹರಿಸಿ ನೋಡುವುದು ಉತ್ತಮ. ರಷ್ಯಾ ಛಿದ್ರಗೊಂಡು, ಕಾಂಬೋಡಿಯಾದ "ಕಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಫೀಲ್ಡ್ಸ್" ಎಂದೇ ಪ್ರಖ್ಯಾತಗೊಂಡ ನರಮೇಧ ನಡೆದು, ಪಕ್ಕದ ಬರ್ಮಾದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಜನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹಿಡಿದು ಬದುಕುತ್ತಿರುವುದು, ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಫಸಲು ಉಣ್ಣುತ್ತಿರುವ "ಲಾಲ್ ಸಲಾಮಿ" ಕಾಮ್ರೇಡರಿಗೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇಕೋ? ಪ್ರಚಲಿತ ವಿಶ್ವಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ಸತ್ತ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ತತ್ವಗಳು ಅಭಾಸವೆಂದು ಅರಿತೇ ಪೋಲೆಂಡ್ ಡೆಮಾಕ್ರಸಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ದೈತ್ಯ ಚೀನಾ ಕೂಡ ತನ್ನ ಪ್ರಜೆಗಳು ಮನೆ/ಮಠದಂತಹ ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಿ ಆಸ್ತಿ ಒಡೆಯರಾಗಬಹುದೆಂದು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಕಾಮ್ರೇಡುಗಿರಿಯಿಂದ ಏಕ ಪಕ್ಷದ ಡೆಮಾಕ್ರಸಿಗೆ ಬದಲಾಗಿ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಡೆಮಾಕ್ರಸಿಯತ್ತ ನಡೆಯಲು ಮುಖ ಮಾಡಿದೆ. ಛಿದ್ರಗೊಂಡ ರಷ್ಯಾದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಹೈಸ್ಕೂಲು ಬಾಲೆಯರು " ಮುಂದೆ ನೀವು ಏನಾಗಬಯಸುತ್ತೀರಿ?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ತಾವು ಬೇಗನೇ "ಕಾಲ್ ಗರ್ಲ್"ಗಳಾಗಿ ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ದುಡಿದು ಬಡತನದಿಂದ ಪಾರಾಗುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ, ಬಹುಕಾಲ ರಷ್ಯಾವನ್ನಾಳಿದ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪ್ರಭಾವದಿಂದಾಗಿದೆ.

ಇನ್ನು ಇದೇ ಪರಮಾಣು ಒಪ್ಪಂದ ಭಾರತ-ರಷ್ಯಾ ಅಥವಾ ಭಾರತ-ಚೀನಾ ನಡುವೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು "ಕೆಂಪು"ಹಾಸು ಹಾಸಿ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ, ವಿಭಿನ್ನ ಜನಾಂಗದ ಒಂದು ಇಡೀ ಟಿಬೆಟ್ ದೇಶವನ್ನೇ ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಚೀನಾದ ವಿರುದ್ಧ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಾಂತ ಭಾರೀ ವಿರೋಧಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಈ ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರು ಎಂದಾದರೂ ಟಿಬೆಟ್ ನ ನರಮೇಧದ ವಿರುದ್ಧ ಉಸಿರೆತ್ತಿದ್ದಾರೆಯೇ? ಈ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರ ನಿಷ್ಟೆ ಭಾರತಕ್ಕಲ್ಲ, ಸತ್ತ ವಿದೇಶೀ ತತ್ವಗಳ ಪ್ರೇತಾತ್ಮಗಳಿಗೆ. ರಾಷ್ಟ್ರ್‍ಈಯ ಭದ್ರತೆಯ ಈ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ವಿವರವಾದ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು, ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿಲ್ಲವೆಂದು ದೂರುತ್ತ ತಮ್ಮ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಈ "ಲಾಲ್"ಗಳಿಗೆ, ರಾಷ್ಟ್ರ್‍ಈಯ ಭದ್ರತೆಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಭದ್ರವಾಗಿಡುವುದು ಕೂಡ ಪ್ರಧಾನಿಯ ಕಾರ್ಯವೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ? ಹಾಗೇನಾದರೂ ಇವರಿಗೆ ವಿವರ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರೆ, ಅದರ ಕಾಪಿಯೊಂದು ಚೀನಾದ ಕೈ ಸೇರದೇ ಇರುವುದೇ?

ಸತ್ತ ತತ್ವಗಳ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರಂತೆಯೇ ನಮ್ಮ ಹಲವು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳೂ ಕೂಡಾ ಯಾವುದೋ ಭಾವನಾಲೋಕದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತಾ ಭಾರತದ ಕಠೋರ ಸತ್ಯದ ಅರಿವನ್ನು ಅರಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೇ ಮಾಡಿಲ್ಲ/ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅರಿವಿದ್ದರೂ ಜಾಣ ಕುರುಡು, ಜಾಣ ಕಿವುಡು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಲವಾರು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು, "ಅಂದು ಪ್ರಾಂತೀಯ ರಾಜರುಗಳು ಭಾರತವನ್ನು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಂತೆ ಇಂದು ಸರ್ಕಾರ, ಭಾರತವನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾದ ಗುಲಾಮಗಿರಿಗೆ ಒಡ್ಡುತ್ತಿದೆ" ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕಾವ್ಯಮಯವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ ಮುಗ್ಧಜನರನ್ನು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತ ಜನರ ಮುಗ್ಧ ಭಾವನೆಗಳ ಶೋಷಣೆಯನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಅಲ್ಲಾ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದೊರೆತು ನಾವುಗಳೆಲ್ಲಾ ಯಾವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಂದು ಇದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದೇ? ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಪಿ.ವಿ. ನರಸಿಂಹರಾಯರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಸಂಸದ ಒಂದು ಕೋಟಿಗೆ ಬಿಕರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಇಂದು ಅದೇ ಸಂಸದ, ಆರ್ಥಿಕ ನೈಪುಣ್ಯ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೂವತ್ತು ಕೋಟಿಗೆ ಬಿಕರಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ/ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರು ಐದು ಲಕ್ಷಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಶಾಸಕನನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ಇಂದು ಬಿಜೆಪಿ ಹತ್ತತ್ತು ಕೋಟಿಗೆ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದೆ. ಇದೂ ಕೂಡಾ ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ ಇನ್ಫ್ಲೇಷನ್ ಮಹಿಮೆ ಇರಬಹುದು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಂಸದರನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಬ್ಬ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಬಹುದು. ಪಕ್ಷೇತರನೊಬ್ಬ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಬಹುದು. ರಾಜರೋಷವಾಗಿ ನಾನು ಈ ಜಾತಿ, ನನಗೆ ಇಂತಹ ಖಾತೆ ಬೇಕೆಂದು ಡಿಮ್ಯಾಂಡಿಸಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕೊಂಚ ಧೀರ್ಘವಾಗಿ ಅವಲೋಕಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತ.

ಈ ಮೇಲ್ಕಾಣಿಸಿದ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಕಟ್ಟಳೆಗಳನ್ನು ನೀವೇ ಅವಲೋಕಿಸಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಇದು ಹೇಗೆ ಭಾರತವನ್ನು ಗುಲಾಮಗಿರಿಗೆ ಸಿಲುಕಿಸುತ್ತದೆಯೆಂದೂ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕಾ ಹೇಗೆ ಭಾರತವನ್ನು ಆಳುತ್ತದೆಂದೂ. ಆಂದಹಾಗೆ, ಅಮೇರಿಕಾ ಚೀನಾದೊಂದಿಗೆ ಕೈಗಾರಿಕೋತ್ಪನ್ನಗಳ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನೂ, ಜಪಾನ್/ಜರ್ಮನಿ/ಫಿಲಿಪೈನ್ಸ್....ಮುಂತಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಮಿಲಿಟರಿ ನೆಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನೂ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದೊಂದಿಗೆ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಪೂರೈಕೆಯ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನೂ.......ಹಾಗೂ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕಾನೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರ್‍ಅಗಳೊಂದಿಗೆ ಅನೇಕ ವಿಧದ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ. ಆ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳನ್ನೇನಾದರೂ ಇಂದು ಅಮೇರಿಕಾ ಆಳುತ್ತಿದೆಯೇ ಎಂದೂ ಕೂಡ ಗಮನಿಸಿ.

ಇಂದು ಅನ್ನ, ನೀರು, ಗಾಳಿಯಂತೆಯೇ ವಿದ್ಯುಚ್ಚಕ್ತಿ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅವಶ್ಯಕಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿದೆ. ಈ ಶಕ್ತಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಮಾರ್ಗಗಳಾಗಲೀ, ಇತರೆ ಮೂಲಗಳಾಗಲೀ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇರುವವೋ, ಇಲ್ಲವೋ ನಾನರಿಯೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ನಿಮಿತ್ತ ನಮಗೆ ವಿದ್ಯುತ್ ಕೊರತೆ ನೀಗಿದರೆ ನಮಗೆ ಸಂತಸವೆನಿಸದೇ? ಸರ್ಕಾರಗಳು ಬರುತ್ತವೆ, ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅಮೇರಿಕಾದೊಂದಿಗಿನ ಈ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾತ್ರ ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದುದೇ ಸರಿ. ಈ ಒಪ್ಪಂದದಿಂದ ದೇಶದ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ವತಃ ತಾವುಗಳೇ ಪರಾಮರ್ಶಿಸಿ!

ಅಣಕ:

ಈ ಅಣು ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು ಏಕೆ ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಿರುವರು ಗೊತ್ತೆ?

ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ಅನೇಕ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳು ಹುಟ್ಟುವುದೇ ಕರೆಂಟ್ ಕೈಕೊಟ್ಟು ಕತ್ತಲೆ ತುಂಬಿದಾಗ. ಸೀಮಿತ ೧೨*೧೨ ರೂಮಿನೊಳಗಿದ್ದರೂ ಆ ಗಾಢಾಂಧಕಾರ ಕತ್ತಲೆ ಅವರ ಸೀಮಿತ ಕೊಠಡಿಯನ್ನು ಅನಂತತೆಯ ಸೀಮಾತೀತ ವಿಶ್ವವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳಿಸಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಯ ರಂಗುರಂಗಿನ ಭವ್ಯ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ತೆರೆದಿಡುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ೧೨*೧೨ ರ ಲೌಕಿಕ ಲೋಕದಿಂದ ಅನಂತತೆಯ ಅಲೌಕಿಕಕ್ಕೆ ತೇಲಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಈ ’ಪವರ್ ಕಟ್’ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಹೇಗೆ? ವಿಷಯ ಹೀಗಿರುವಾಗ ಈ ಜನಹಿತ ಪರಮಾಣು ಒಪ್ಪಂದ, ಭಾರತದ ಕರೆಂಟ್ ಅಭಾವವನ್ನು ನೀಗಿಸಿ ಅವರ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ರಂಗಸ್ಥಳಕ್ಕೇ ಅಣ್ವಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಬಡಿದರೆ ಹೇಗೆ?

Kalappa's Cobra (Continued)

Another time, the snake was sleeping keeping the head out in the hole of the stone revetment built on the side of the pathway by it seems. By the time Labor-Head calls out help by shouting ‘COBRA COBRA’ after spotting it, it pulled its head in and disappeared. When I asked the farm workers let us pull the stones and kill the snake, they all disagreed. The Labor-Head had made them frightened by crying out loud in front of them that the snake wouldn’t quit without killing him. Fear is like a contagious disease. Initially Teekappa was not that afraid. But the Labor-Head’s cry and the behavior of the snake had slowly started the fear in him also. Many times the snake’s appearance around the house seemed like its waiting to bite someone. By the time Teekappa yells ‘COBRA COBRA’ after spotting, it would slither somewhere and disappear.

Snakes are more in Malnad region rather than the plains. But still the deaths by the snake bites are more in plains compared to Malnad region. I haven’t seen any snake coming desperately to bite someone no matter how powerful venomous it is. They would be quick to move and hide somewhere when spotted by people. There are plenty of bushes, holes, plants to hide for them in Malnad so they don’t get into the desperate situation of bite and escape. They decide to hiss and bite only in situations where there is nowhere to escape.

Because of this snake, it became worrisome to me about Kiwi. I have already lost three or four good dogs to snakes that come around my house. It doesn’t mean that the snakes have special enmity over dogs. In fact, dogs are the ones that bother the snakes unnecessarily. Dogs have the habit of pulling any creature that tends to hide in a hole. By holding the scent they start to dig up the holes. One could see the diggings that Kiwi has dug around the house to catch bugs and insects. That’s why dogs get sacrificed to snakes due to their bad habit of digging. Since the snakes look physically weaker than them, dogs wouldn’t be afraid to put their mouth over the snakes. If its non-venomous snakes like water snakes it’s not a problem. But dogs would eventually die when the venom spreads even though they kill the venomous snakes like cobras or vipers.

By the thought of our dog’s welfare itself I was anxious to kill the snake. I didn’t know about snake charmer Yenkta at that time yet. Kiwi wouldn’t have left the snake alive if it would have spotted it. This snake was showing excellent skillfulness in escaping. The fearsome created by our Labor-Head among everyone was also helpful to the snake in escaping. Instead of quiet observation of snake’s movement and the spot of its hiding and calling for help calmly, one who spotted the snake would shout ‘Oh, COBRA COBRA’. By the time when we all get there with the stick, the snake would be out of sight slithering somewhere. Then the Labor-Head would cry out loud stating it would go away only after killing him and scare everyone.

Within one week of snake spotting, the Labor-Head almost became mentally ill. He started yelling ‘COBRA COBRA’ in his dreams. He decided that he is going to die for sure and told his family what needs to be done after his death and who should take care of the household and got ready to get into the coffin. I was convinced by seeing him wandering in pain pale faced like a bed-ridden patient that he is going to die by seeing the snake itself even if it doesn’t bite him.

On one hot summer day when I was inside the home, I heard a sound of drum beating like tin beating noise. Then followed Kiwi’s furious barking. Immediately I remembered Labor-Head’s ‘COBRA’. I got concerned hearing Kiwi’s bark thinking its end has come. Soon I heard Teekappa shouting “Oh COBRA COBRA” and yelling Kiwi to come away. I came out running wondering why he is beating the tin.

There was a tug-of-war going on between the snake and Kiwi near the bath room fire pit covered with the cloud of ashes. Couldn’t figure which is snake’s head or tail by the whipping strap looking snake. Whenever its body touches the rusted kerosene tin during its lashes it used to make the drum beating sound. Seeing me, Teekappa and the Labor-Head both yelled “Please call Kiwi back, the snake is dancing near the tin.”

Jannapura main road was getting tarred. One of the drum out of many tar drums that were rolled under a tree was broke and the tar has flown until it solidified. Teekappa had brought a seven to eight kilo ball of tar and put it in an old rusted kerosene tin so that it can be used to fill the holes of household pots and tins. So whenever the snake’s head or tail hits the tin during the lashing repetitive swings of the snake, the tin was making a sound.

By the time I could call Kiwi commandingly; Kiwi caught the snake and threw it away. The snake fell straight by the Labor-Head’s feet who was standing in the yard. Thinking that the snake came purposefully flying near him, the frightened Labor-Head couldn’t even run stood frozen.

The snake was behaving strangely on that day. Instead of usual slithering escape, it was lashing around the yard raising the dust and dancing like the cobra dancing shown in movies. No matter what I do, unwilling Kiwi was also behaving similar to that snake gone mad created more dust and the mess.

May be the Labor-Head got little courageous by seeing despite an easy prey, instead of biting him the COBRA is dancing. He looked at me and said “Bring the gun Master. Let’s give it a shot.” Teekappa ran to get the stick. Yelling “Hold Kiwi” I ran into the house to bring the gun.

It was not possible to gun down the snake due to Kiwi’s mess. Teekappa moved slowly in fear towards the snake and swung his stick. Teekappa’s swing hit the snake and broke its back. Suddenly, the Labor-Head rushed furiously to the forefront yelling “Curse to your home! Again you are driving it to the forest half harmed! It’s a crowned king cobra. See the crown on its head” cursing Teekappa, pulled the stick from him and started beating the snake repetitively. Kiwi also stepped back watching his fury. The stick got broke within three or four beatings, but it had already passed a deadly stroke to the snake.

After watching the dead snake closely, we realized why the snake was dancing strangely. After roaming surroundings of the house for many days, the snake had fallen asleep that day under the tin that Teekappa had placed the tar and thrown. During that hot afternoon, the tar had melted and leaked through the crack of the tin onto the snake’s face without its observation. Awakened by the sudden arrival of Kiwi, couldn’t being able to pull the tar ball stuck head inside; the snake was lashing its tail. When Kiwi grabbed it and thrown, despite the tar ball was off the head but still stunned by tar pasted over its eyes and mouth, the snake couldn’t figure what to do and lash danced madly all around the yard. The scene of the tar over its head made the Labor-Head to call it the crowned king cobra.

After the Labor-Head relieved by the snake’s death, I asked him what does he meant by crowned king cobra? He told me that there is a crowned king cobra living in the deep jungles by the Ghats and it stands on its tail and would strike straight into people’s head, so people passing in those jungles would tie a rock over their head to protect them.

ಗಾನ್ ಫಿಶಿಂಗ್! (ಎರಡು ವಾರ ಮಾತ್ರ)

ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಲೀ ಮಾವೋ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ಬಾಲ್ಯ, ಅವನಜ್ಜಿಯ ಕತೆಗಳ ಆರ್ಕೈವ್ ಟೋಸ್ಟ್ ಆಗಿದೆ. ಅದರೊಟ್ಟಿಗೆ ನನ್ನ ಸಾಕಷ್ಟು ಕೋಡ್ ಬ್ಯಾಕಪ್ ಸಹ. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಕತೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಬರೆಯಬೇಕು. ಈ ಟೋಸ್ಟ್ ಆಗಲು ಕಾರಣ ಚೈನಾ ಕಾಂಸ್ಪಿರಸಿ ಇರಬಹುದೇನೋ!

ಇರಲಿ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಈಗ ರಜೆಯ ಸಮಯ.

ಇಲ್ಲಿನ ನದಿ, ಕೆರೆ, ಸರೋವರಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೀನು ಹಿಡಿಯುವ (ಹಿಡಿ-ಬಿಡು) ತೀಟೆಯನ್ನು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, ಮುಂದಿನ ಇನ್ನೆರಡು ವಾರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಚಟವನ್ನು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ವರ್ಗಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಕನ್ನಡನಾಡಿನ ಬಂಗುಡೆ, ಮತ್ತಿ, ಕಾಣೆ, ಕಟ್ಲ, ಬೂತಾಯಿ, ಮಾತಾಯಿ ಇಷ್ಟವಾದರೂ ಇಲ್ಲಿನ ’ಸ್ವೋರ್ಡ್ ಫಿಶ್’, ನಾನು ಬಹುವಾಗಿ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ತಿನ್ನುವ ಮೀನು. ಇದು ಸಮುದ್ರ ಮೀನಾದ್ದರಿಂದ ಫ್ಲೋರಿಡಾ ತೀರದ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಇದರ ಫಿಶಿಂಗ್ ಅತ್ಯಂತ ಮಜವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಇನ್ನು ಎರಡು ವಾರ ಈ ಮೀನು ಶಿಕಾರಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುತ್ತೇನೆ. ಮೀನು, ಶಿಕಾರಿ ಎಂದೊಡನೆ ಶ್ರೀ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿಯವರು ನೆನಪಾಗುವರಲ್ಲವೇ? ಹೌದು, ಅವರೊಂದು ಕನ್ನಡದ ಅದ್ಭುತ! ನನಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪರಿಸರ ಸಂಬಂಧೀ ಚಟಗಳು ಅವರ ಅಭಿಮಾನಿಯಾದೊಡನೇ ಬಳುವಳಿಯಾಗಿ ಬಂದಿವೆ. ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೇಟೆ ಲೀಗಲ್! ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬೇಟೆಯೊಂದು ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ವಿಧಾನ. ಹಾಗಾಗಿ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಜಿಂಕೆ, ಕಾಡುಹಂದಿ, ಟರ್ಕಿ ಬೇಟೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿರುವ ನಾನು ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಕರಡೀ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿರುವೆನು. ಇರಲಿ, ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಕೆಲವು ಕತೆಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸಿ, ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಅವರ ಒಂದು ಕಥಾ ಸಂಕಲನದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಬೇಕೆಂದು ಸಿದ್ಧನಾಗುತ್ತಿರುವೆನು. ಎಲ್ಲಾ ಕೂಡಿ ಬಂದರೆ ಬರುವ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ ನೀವು "ಅಮೆಜಾನ್.ಕಾಂ"ನಲ್ಲಿ ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದದ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಮನ ತಣಿಸಲು ’ಕಾಳಪ್ಪನ ಕೋಬ್ರ’ದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಮೊದಲರ್ಧ ಈ ವಾರ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯರ್ಧ ಮುಂದಿನವಾರ. ದಯವಿಟ್ಟು ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ. Kalappa's Cobra Every summer, we always get snake problems. Couldn’t figure whether they were coming to catch the mice or frogs! Generally, they would appear in sunny afternoons of summer rather than all other seasons. Some people have words of appreciation for snakes, for their shiny body, texture and its hood spread, etc. But these slithering rope like cold blooded dangerous creatures give me chills. Appreciating these camouflaged biting innocents with their killer bites is impossible for me. I would kill any snake that comes close to my house with a stick. During one summer, a snake created a wave of fear among everyone in the farm. Usually I would kill or drive the snakes away and forget about them but this one made me worried too. There were some prior incidents happened are the reason why this snake made everyone concerned and shiver in fear. You wouldn’t understand why it should be so frightening unless you know these. “There is a COBRA that came into Kalappa’s house. They are doing pooja (worship) today. We are all going” said my plantation Labor-Head taking along his sons, daughters-in-law on a half day leave. Kalappa had just returned from Bombay. It was a great deal of news that Kalappa went on a job to Bombay from an unknown rundown village of Malnad. When introduced, Kalappa’s father Byrappa never forgets to make it a point about his son working in Bombay. So I knew all about Kalappa well before his return from Bombay. But I had never seen him. Once while walking to Jannapura, I saw someone riding the bullock cart wearing a chauffer’s hat and all dressed up with a leather jerkin coat, jeans and a pair of sunglasses. I was surprised to see someone riding a bullock cart wearing leathers in this unbearable summer heat. When the cart approached me, he pulled the martingale straps of the bullock cart bringing the cart to stop and jumped out of the bullock cart in a snap, and military saluted me. I couldn’t recognize this lean pale screechy voiced guy. The bullock cart rider told me that he is the one Kalappa that works in Bombay. Determined to well verse the Bombay culture to this remote rundown village folks, he was riding the bullock cart wearing leathers and sunglasses that he brought from Bombay in this hot summer. After he introduced all about himself, out of curiosity I asked him what kind of a work is he doing at Bombay. He said that he is a ballboy in a club there. When I asked what kind of a job is that he said that it is picking the balls that go out of the tennis court and returning them to the players. I was little disappointed by hearing his job description as I expected a little more dignified job description by his proud appearance. I asked why he took up such a mean job of a ballboy instead of taking care of his father’s own paddy fields. Upon hearing that I don’t have a good opinion on his job, Kalappa’s pride might have hurt. May be he is convinced that he can’t have the same effect on me as he had by telling English job title to fellow villagers. So he took some effort to explain me about the greatness about his work. “Don’t look at it as a mean club servant’s job, Sir! All great officers come to play there. I get to know them. Chief Minister, Deputy Commissioners all comes to play there. When I return the ball to them, they have tipped me, Sir! Getting the dirt all over the body is the only reward here for working in the rice fields. An income out of a mere betel leaf vendor’s plate in Bombay worth more than what my father makes in his four acres of rice fields. A whole year’s earnings here won’t come close to what I make in Bombay in a month” he said. Given the fact when I have migrated from a city to country for farming, I did not like him saying farming is meaner than of a ballboy. But still it made me concerned as he was telling me a saddening truth of India. “If we want to eat FRUITS, no FRUITS here, if we want to drink MILK, no MILK here. Why should we be here? I am on a few days of vacation here, that’s all. I will go back to Bombay after that” he said. It was amusing to hear his use of English words in his dialogues. Additionally, to show that he learnt Hindi he was starting all his conversations with ‘Achchaa’ (means Good/Well/Fine in Hindi) without differentiating all of my sayings. “Let’s ask how many saris (dresses) my father has bought for my mom by earning in the rice farming. If I bring a sari (dress) out of my tip money while coming, she gets one otherwise none. Why should we grow this BLOODY rice?” he spitted out at the rice. I thought this lean pale guy will not adjust to the hardships of farming. But it puzzled me that why this FRUITS eating and MILK drinking guy is weaker than the BLOODY rice eating villagers! Kalappa finished his talk, saluted again, jumped on the cart and squeezed the bullock’s tail to move the cart. When I heard about the COBRA’s drop into Kalappa’s house, I assumed it might be the ghost name similar to the ones I used to hear. Once in a while gods or ghosts spirits used to emerge on some people in the village. Later I realized that it’s actually cobra the snake that Kalappa referred! He was told by the priest that he must perform cobra worship since a cobra entered into his house. So they all had come to the ant (snake) hill near my farm fence, applied turmeric, kumkum, placed a snake depicting cotton garland around the ant (snake) hill and poured milk into the ant (snake) hill’s mouth as worship rituals. Humans have strange passion about new peculiar words. Now many of the villagers started calling COBRA instead of snake or other usual local lingo due to Kalappa. Likewise ant (snake) hill became COBRA hill; snake worship became COBRA worship and strange similar words. As stated by him that he will return to Bombay within few days, it never became possible for Kalappa to return. Within few days after performing COBRA worship, Kalappa’s father Byrappa died of a snake bite. He had left the snake without killing that was roaming in his house by considering the advice that the cobra is a Brahmin and one should not kill it. Cobra that was hidden by the firewood, bit Byrappa and he died. It became inevitable for Kalappa to leave to Bombay since there is no one else to take care of the household. While dieing Byrappa mentioned that he harmed a cobra accidentally with his sickle while harvesting the rice and that same snake had come into his house and bitten him out of revenge. Later when everyone searched the house to kill the snake, it was already disappeared. Byrappa’s last statement witnessed by our Labor-Head was the culprit to create fearful situation in our farm. We keep boxes of beehives here and there under the shady cool places around the farm so bees can come in and build the colony. We need to clean them up regularly by driving the bugs, rats and lizards out that are holed in them. One day, I and Teekappa went to clean up a beehive. When I opened the lid of the beehive, there was a big cobra sleeping in got disturbed lifted its head hissing in a spring action. As I was holding the lid with both of my hands, I could not do anything. After seeing Teekappa yelling ‘snake snake’ and searching for a stick, our Labor-Head came running with a stick. Teekappa and the Labor-Head both swung the sticks all around in a hurry fearsome tension. Surrounded coffee plant branches broke for their stick swinging and didn’t harm the snake. May be a swing of them would have touched the snake so the snake lifted its hood and scared us while slithering through the twigs and leaves fallen. By the time I kept the beehive lid and picked the stick, snake had already escaped. There was not enough room in the beehive for such a big snake to get in. I couldn’t understand how and from which side of the box it had got in. This cobra has appeared near our home within few days of Byrappa’s death. Everyone assumed that it’s the same snake that came into the beehive recognizing by its light blackish complexion. Thinking of Byrappa’s last statement that the snake bit him out of revenge, our Labor-Head decided that the snake had come to finish him now. He became worried telling Teekappa “There is no doubt that this time COBRA had come to finish both of us.” The snake visits around the house is common in summer every year. So, “We will beat it to death. Don’t worry” I said consistently encouraging but the fear in our Labor-Head kept multiplying. “Why would Master care? He encouragingly insists, but the death time has come to us. It’s a mistake that we went to kill the COBRA on that day” Labor-Head told Teekappa it seems. It might be the same snake at both the places that we drove out of beehive! It was sharp enough to slither in and disappear somewhere when spotted. Once it was basking in the sun right on our door steps it seems. Teekappa jumped over the steps to skip stepping over it after spotting it by a hair’s difference and hurt his feet. By the time we all got there with sticks after hearing him, the snake had disappeared. To Be Continued...