Poem - ನಾನು ಜಲವೇ

 ನಾನು ಜಲವೇ,

ಶೌಚಕ್ಕಾದರೂ, ನೀರಡಿಕೆಗಾದರೂ.

ನಾನು ವಾಯುವೇ,

ಪ್ರಾಣವಾಯುವಿಗಾದರೂ, ಅಪಾನವಾಯುವ ಬೆರೆಸಿದರೂ,

ನಾನು ಅಗ್ನಿಯೇ,

ಜೀವರಸವ ಕುದಿಸಲಾದರೂ, ಹೆಣವ ಬೇಯಿಸಲಾದರೂ.

ನಾನು ಪೃಥ್ವಿಯೇ,

ಹೂಳಿದರೂ, ಜೀವಜಾಲವ ಬಿತ್ತಿ ಬೆಳೆದರೂ.

ನಾನು ಶೂನ್ಯವೇ,

ಘನದ ಹಿಂದಿಟ್ಟರೂ, ಮುಂದಿಟ್ಟರೂ.

ನಾನು ನಾನೇ,

ಹೌದೆಂದರೂ, ಅಲ್ಲವೆಂದರೂ.

ಮೂರ್ತವೆಂದರೂ, ಅಮೂರ್ತವೆಂದರೂ.

ನಾನಾರೆಂಬುದು ನಾನಲ್ಲ, ಈ ಮಾನುಷ ಜನ್ಮವು ನಾನಲ್ಲ ಎಂದರೆ ಅದು ಮೂರ್ಖತನ!

ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ನಾನೇ ವಿನಃ, ನಾನಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಧೂರ್ತತನ.

ನಾನೇ ಮಾರ್ಗ, ನಾನೇ ದೇವರು!

ಇದೇ ಪರಮಸತ್ಯ, ಧರ್ಮಿಯ ಅಧರ್ಮಿಯ ನಿತ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ.